Özümüz, Canımız Işık bedenimiz
Ruhsal Bedenimizi, içimizdeki bu Tanrısallık parçasını bulmak için bir şahıs olarak kim olduğumuz konusuna odaklanmalıyız. Kişisel iç görünün önündeki tek sınırlama kişinin kendi kendisine koyduğu sınırlamadır. Diğer insanların spiritüal yollarının sizinle hiçbir ilgisi yoksa, bu sizin ihtiyaçlarınıza yönelik tasarımlanmış bir yolun da olmadığı anlamına gelmez. Olduğumuz varlığa yönelik nedenler yaşamdaki başlıca bir gerçektir. Bir kişinin kendisine gösterilmiş bu gerçeğin bir yönünü bulabildiği yer, bir başka kişi için aynı yer olmayacaktır.
Aslında, kendi Ruhsal Bedenimizle baş başayız, yine de yalnızlık hisseden insanlar kendilerini genellikle bulamamışlardır. Ruhun kendini keşfi kendine hakim olmayla ilişkilidir. Bireysel özümüzü yakalamak AŞIK olmaya benzer. İçinizde uykuda yatan bir şey, yaşamınızda bir an gelir, bir uyaran tarafından uyandırılır. Ruhsal Bedeniniz ilk başta sizinle flört etmeye başlar, sizi ancak belli bir mesafeden görülebilecek keyiflerle daha ileri gitmeye kışkırtır. Kendini keşfetmenin ilk çekiciliği, bilinçdışı zihinle bilinçli zihnin neredeyse oyun niteliği taşıyan bir temasıyla başlar. Kendi İÇ BENLİĞİMİZE tamamen sahip olma isteğinin yoğunluğu arttıkça, karşı konulmaz bir şekilde çok daha yakın bir ilişkiye doğru çekiliriz.
Ruhumuzu tanımak kişinin BENLİĞİNE sadakat duyduğu bir evlilik haline gelir. Kendini keşfetmenin büyüleyici yönü, o sesi duyduğunda onu hemen fark etmenizdir.
Bu gezegendeki herkesin
kişisel bir spiritüal rehberi vardır.
Ruhsal rehberler, BİZ açık olduğumuz sürece,
iç zihnimizle konuşurlar.
Sizi iç sesinizle sınırlandırmadan konuşturacak tek kaynak,
1000 yılın Kur’an Tefsiri Levh-i Mahfuz’dur.
Categories: 
Etiketler: 