Haydi bir dakikalığına içeriye bir göz atalım…
Zihni ne kadar süre tamamen sessiz tutabilirsiniz?
Eğer düşünmeyi durdurmaya çalışırsanız, zihin anında tekrar düşünmeye başlar.
Kelimeler, fiili ifadeler, düşünceler, düşünmek ve duygululuk hali tamamen otomatiktir.
Onu kontrol ederek durduramazsınız, fakat yargısızca seyrederek (er geç) durdurabilirsiniz.
Beyin tamamen kendi kendine çalışır.
Bu çalışmanın, “siz” in yaptığınız hiçbir şey ile alakası yoktur.
Bu demektir ki SİZ fiillerin faili olmadığınız gibi, düşüncelerin de düşünürü değilsiniz. Zihin/vücut bir “O” dur, bir “BEN” değildir.
Beyin düşünceleri ve vücudun aksiyonları sadece hücrelerin faaliyetlerinin sonucudur.
BİZ, fiziksel vücut/zihin ve onların algıları değiliz.
BİZ zihin ve onun otomatik olarak düzensiz dolaşan düşünceleri değiliz.
BİZ, onların farkında olan, sakin, yargısız, sessiz FARKINDALIĞIZ.
BİZ, vücut/zihin’in otomatik fonksiyonunu izleyen FARKINDALIĞIZ.
Biz Sessiz Formsuz Gözlemciyiz.
BİZ, O’nun varlığının açıkça farkında olan Yaşam/Bilinç/FARKINDALIĞIZ.
BİZ, kendimizi yanlışlıkla fiziksel zihin/beden ile özdeşleştirdik.
BİZ, kendimizi yanlışlıkla suretimiz ile özdeşleştirdik.
Bu, başından beri yanlış bir inançtı.
Gerçek “SEN”, Sessiz ve Farkında olan Zihin, bir beyin ile veya herhangi başka bir şey ile sınırlanmamıştır.
O, fizikselliğin ötesinde sonsuz-sınırsız her şeydir.
O, (formsuz) Varlığın Bütünüdür.
O, Hiçbir-Şey’dir, aynı zamanda sonsuz sınırsız Her Şey’dir.
Fakat bunu düşünmek, sizin onu fark etmenize/deneyimlemenize yardımcı olmaz.
Bunu fark etmek için tamamen düşüncelerle özdeşleştirmeyi durdurmanız gerekir.